بهترین ویتامین برای پارکینسون

بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که بر حرکت فرد تأثیر می‌گذارد و می‌تواند به‌طور قابل توجهی کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. درحالی‌که تاکنون هیچ درمانی برای آن یافت نشده است، برخی ویتامین‌ها و مواد مغذی ممکن است نقش حمایتی در مدیریت علائم این بیماری و ارتقای سلامت کلی مغز داشته باشند.

در این مقاله، به معرفی بهترین ویتامین‌ برای پارکینسون و فواید آن‌ها برای این بیماری می‌پردازیم و درباره اینکه این مواد مغذی چگونه می‌توانند با یک رویکرد جامع در مدیریت این بیماری کمک کنند، بحث خواهیم کرد. پس از شما دعوت می‌کنیم اگر درباره این موضوع کنجکاو هستید، با ما همراه باشید.

ویتامین های گروه B

ویتامین‌های گروه B، به‌ویژه B۱۲، B۶ و فولات، نقش مهمی در سلامت مغز ایفا می‌کنند و از آن‌جایی‌که برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون فواید متعددی دارند می‌توان از هر کدام از آن‌ها به عنوان بهترین ویتامین برای پارکینسونی یاد کرد. در ادامه نگاهی دقیق تر به هر یک از این ویتامین‌ها و تأثیر بالقوه آن‌ها در این بیماری انداخته‌ایم.

ویتامین B۶ «پیریدوکسین»

ویتامین B۶ برای سنتز انتقال دهنده‌های عصبی نظیر دوپامین ضروری است، که به‌ویژه به بیماری پارکینسون مرتبط است. زیرا سطح دوپامین در افراد مبتلا به این بیماری به‌طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. علاوه‌بر این، سطوح کافی B۶ می‌تواند به بهبود خلق‌وخو و کاهش علائم افسردگی که می‌تواند در بیماران پارکینسون شایع باشد، کمکی اساسی کند.

بنابراین، ویتامین B۶ می‌تواند از تولید دوپامین حمایت کند، به طور بالقوه برخی علائم حرکتی را کاهش دهد و خلق‌وخوی کلی فرد را بهبود بخشد.

ویتامین B۱۲ «کوبالامین»

ویتامین B۱۲ برای حفظ سلامت سلول‌های عصبی و تولید میلین، غلاف محافظ اطراف اعصاب، حیاتی محسوب می‌شود. این ویتامین همچنین در سلامت شناختی نقش دارد که به جلوگیری از کاهش حافظه و زوال شناختی کمک می‌کند.

کمبود B۱۲ می‌تواند منجر به مشکلات عصبی شود که این امر ممکن است علائم پارکینسون را تشدید کند. اطمینان از سطوح کافی کوبالامین می‌تواند به حفظ عملکرد عصبی و سلامت شناختی کمک کند که برای بهزیستی کلی فرد حیاتی است. بهتر است که برای مصرف این قرص بهترین زمان مصرف قرص ویتامین B12 را بدانید.

فولات «ویتامین B۹»

فولات برای سنتز و ترمیم DNA ضروری است و آن را به ویتامین حیاتی برای تقسیم و رشد سلولی تبدیل می‌کند. علاوه‌بر این فولات به تنظیم سطح هموسیستئین در خون کمک می کند. دلیل اهمیت این امر آن است که افزایش هموسیستئین با افزایش خطر بیماری‌های عصبی مرتبط به شمار می‌آید.

بنابراین، سطوح کافی فولات ممکن است به محافظت در برابر انحطاط عصبی و حمایت از سلامت کلی مغز کمک کند. همچنین قادر است به‌طور هم افزایی با سایر ویتامین‌های گروه B برای افزایش اثرات آن‌ها بر عملکرد مغز همکاری کند.

به‌طورکلی، درحالی‌که ویتامین‌های گروه B به‌تنهایی نمی‌توانند بیماری پارکینسون را درمان کنند، اما برای حمایت از سلامت مغز و مدیریت علائم این بیماری حیاتی هستند. یک رژیم غذایی متعادل و غنی از این ویتامین‌ها نظیر سبزیجات برگدار، حبوبات، ماهی، مرغ، تخم مرغ و لبنیات می‌تواند به حفظ سطح کافی آن‌ها کمک کند.

ویتامین C

ویتامین C که به نام اسید اسکوربیک نیز شناخته می‌شود، یک آنتی اکسیدان قوی است که چندین نقش مهم در بدن ایفا می‌کند. در ادامه این مقاله فواید و نقش کلیدی ویتامین C در رابطه با پارکینسون آورده شده است.

خواص آنتی اکسیدانی

ویتامین C با خنثی کردن رادیکال‌های آزاد به محافظت از سلول‌ها در برابر استرس اکسیداتیو کمک می‌کند. رادیکال‌های آزاد می‌توانند به نورون‌ها آسیب برسانند و به ایجاد بیماری‌های عصبی همچون پارکینسون کمک کنند. علاوه‌بر این، با کاهش آسیب اکسیداتیو، ویتامین C ممکن است به حفظ سلامت و عملکرد عصبی کمکی اساسی کند.

سنتز انتقال دهنده‌های عصبی

ویتامین C در سنتز دوپامین، یک انتقال دهنده عصبی که در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون بسیار کم است، نقش مهمی دارد. سطوح کافی ویتامین C می‌تواند از تولید دوپامین حمایت کرده و به مدیریت علائم پارکینسون کمک کند.

پشتیبانی از سیستم ایمنی

ویتامین C از سیستم ایمنی حمایت می کند که این امر می‌تواند برای سلامت کلی بسیار مفید باشد. یک سیستم ایمنی قوی می‌تواند به کاهش عفونت‌ها و بیماری‌هایی که ممکن است مدیریت بیماری پارکینسون را پیچیده‌تر کنند، کمک شایانی کند.

عملکرد شناختی

برخی مطالعات نشان می‌دهند که ویتامین C می‌تواند در سلامت شناختی نقش داشته باشد و به کاهش خطر زوال شناختی که اغلب با بیماری پارکینسون مرتبط است، کمک کند.

تنظیم خلق‌وخو

ویتامین C با تنظیم خلق‌وخو مرتبط است و قادر است به کاهش علائم اضطراب و افسردگی که در افراد مبتلا به پارکینسون رایج‌تر است، کمکی اساسی به مبتلایان این بیماری بکند.

به‌طور خلاصه، با آنکه ویتامین C نیز درمانی برای بیماری پارکینسون نیست، چندین مزیت بالقوه ارائه می‌دهد که ممکن است از سلامت کلی حمایت کرده و در مدیریت برخی علائم مرتبط با این بیماری نقش مهمی ایفا کند. حال به نظر شما قرص ویتامین c بهتر است یا قرص جوشان ؟ پاسخ این سوال در مقالات دارو هوم آمده است.

بنابراین، ویتامین C قطعا در دسته بهترین ویتامین برای پارکینسون جای می‌گیرد. باتوجه‌به این امر، مهم است که افراد ویتامین C کافی را از طریق یک رژیم غذایی متعادل غنی از میوه‌ها و سبزیجاتی نظیر پرتقال، توت فرنگی، کیوی، فلفل دلمه‌ای و بروکلی دریافت کنند.

ویتامین D

ویتامین D نقش مهمی در فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف ایفا می‌کند و تحقیقات جدید نشان می‌دهد که ممکن است تاثیرات مهمی برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون داشته باشد. بنابراین، این ویتامین محلول در چربی نیز از چند جهت در دسته بهترین ویتامین برای پارکینسون قرار می‌گیرد. در ادامه به فواید و نقش کلیدی ویتامین D در رابطه با پارکینسون پرداخته‌ایم.

اثرات محافظت کننده عصبی

ویتامین D دارای خواص ضد التهابی است که ممکن است به کاهش التهاب عصبی که تصور می‌شود به پیشرفت بیماری‌های عصبی از جمله پارکینسون کمک می‌کند، منجر شود.

علاوه‌بر این، برخی از مطالعات نشان می‌دهند که ویتامین D قادر است به محافظت از نورون‌های دوپامینرژیک در برابر انحطاط کمک کند و به‌طور بالقوه پیشرفت بیماری پارکینسون را کاهش دهد.

هموستاز کلسیم

ویتامین D برای حفظ تعادل کلسیم در بدن بسیار مهم محسوب می‌شود. هموستاز مناسب کلسیم برای عملکرد و سیگنال دهی عصبی حیاتی است که می‌تواند در بیماری‌های عصبی مختل شود.

عملکرد شناختی

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد سطوح کافی ویتامین D می‌تواند با عملکرد شناختی بهتر مرتبط باشد. زوال شناختی یک نگرانی رایج در بیماری پارکینسون است و حفظ سطح ویتامین D ممکن است به کاهش این خطر کمکی اساسی کند.

تنظیم خلق‌وخو

ویتامین D با تنظیم خلق‌وخو نیز مرتبط است و کمبود آن با افسردگی و اضطراب ارتباط دارد. از آن‌جایی‌که اختلالات خلقی در افراد مبتلا به پارکینسون شایع است، حفظ سطح کافی ویتامین D می‌توند به رفاه ذهنی کمک بسیاری کند.

قدرت و عملکرد عضلانی

ویتامین D در سلامت عضلات نیز نقش دارد. سطوح کافی آن می‌تواند به بهبود قدرت و عملکرد عضلانی جهت تحرک بهتر و کاهش زمین خوردن که از نگرانی‌های رایج برای مبتلایان به پارکینسون است، کمکی اساسی کند.

سلامت استخوان‌ها

افراد مبتلا به پارکینسون در معرض خطر بیشتری برای پوکی و شکستگی استخوان هستند. ویتامین D برای جذب کلسیم و سلامت استخوان ضروری است که می‌تواند به کاهش این خطرات کمک کند.

به‌طورکلی، در‌حالی‌که ویتامین D درمانی برای بیماری پارکینسون محسوب نمی‌شود، اما چندین فایده موثر را ارائه می‌دهد که ممکن است از سلامت کلی حمایت کرده و به مدیریت برخی علائم مرتبط با این بیماری کمک کند.

منابع دریافت ویتامین D شامل قرار گرفتن در معرض نور خورشید، غذاهای غنی شده با این ویتامین، ماهی‌های چرب و مکمل‌های حاوی ویتامین D می‌شود.

ویتامین E

ویتامین E یک آنتی اکسیدان قدرتمند است که نقش مهمی در محافظت از سلول‌ها در برابر استرس اکسیداتیو دارد که به‌ویژه به بیماری‌های عصبی نظیر بیماری پارکینسون مرتبط است. در ادامه این مقاله به بررسی فواید و نقش کلیدی ویتامین E در رابطه با پارکینسون می‌پردازیم. قبل از هرچیز ممکن است که برای شما هم سوال باشد قرص ویتامین E را چند روز یک بار بخوریم؟ جواب این سوال در مقالات دارو هوم آمده است.

خواص آنتی اکسیدانی

همانطور که گفته شد، ویتامین E در خنثی کردن رادیکال‌های آزاد که می‌توانند به سلول‌ها آسیب برسانند و به پیشرفت بیماری‌های عصبی کمک کنند، نقش مهمی دارد. با کاهش استرس اکسیداتیو، ویتامین E ممکن است به محافظت از نورون‌های دوپامینرژیک آسیب‌دیده در پارکینسون کمک کند.

محافظت عصبی

برخی از مطالعات نشان می‌دهند که ویتامین E قادر است اثرات محافظتی عصبی داشته باشد و به‌طور بالقوه با حفظ سلامت و عملکرد نورون‌ها، پیشرفت بیماری پارکینسون را کند می‌کند.

کاهش التهاب

ویتامین E دارای خواص ضد التهابی نیز است که می‌تواند به کاهش التهاب عصبی که یک عامل کلیدی در پیشرفت بیماری پارکینسون محسوب می‌شود، کمکی اساسی کند.

پشتیبانی از عملکرد شناختی

سطوح کافی ویتامین E می‌تواند از عملکرد شناختی که ممکن است در افراد مبتلا به پارکینسون تحت تاثیر قرار گیرد، حمایت شایانی کند. برخی تحقیقات نشان می‌دهند که این ویتامین به کند کردن زوال شناختی نیز کمک می‌کند.

بهبود علائم حرکتی

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ویتامین E ممکن است برخی علائم حرکتی را در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون در مراحل اولیه بهبود بخشد، اگرچه نتایج می‌تواند متفاوت باشد.

سلامت پوست

ویتامین E به دلیل نقشش در سلامت پوست نیز شناخته شده است که می‌تواند برای افراد مبتلا به پارکینسون که ممکن است به دلیل مصرف دارو یا عدم تحرک دچار مشکلات پوستی شوند، بسیار مفید باشد.

به‌طور خلاصه، با آنکه ویتامین E درمانی برای بیماری پارکینسون نیست، خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی آن می‌تواند مزایای حمایتی برای افراد مبتلا به این بیماری را ایجاد کند. بنابراین ویتامین E را نیز که منابع آن شامل آجیل، دانه‌ها، روغن‌های گیاهی، اسفناج و غذاهای غنی شده با این ویتامین است می‌توان بهترین ویتامین برای پارکینسون در نظر گرفت. جالب است بدانید برخی مصرف ویتامین E را به عنوان ضد آفتاب امری مفید می دانند اما خوب است که نظر سایت health.clevelandclinic را نیز در این باره بدانید:

Vitamin E can absorb some UVB light, but not all of it. In addition, vitamin E doesn’t protect against UVA light, which can lead to sunburns and skin cancer. And multiple studies have proven that vitamin E doesn’t prevent or help treat skin cancers.

“ویتامین E می تواند مقداری نور UVB را جذب کند، اما نه همه آنرا. علاوه بر این، ویتامین E در برابر نور UVA که می تواند منجر به آفتاب سوختگی و سرطان پوست شود، محافظتی از پوست نمی کند و مطالعات متعدد ثابت کرده اند که ویتامین E از سرطان پوست پیشگیری نمیکند یا کمکی نمی کند.”

سایر مواد مغذی

پروتئین آب پنیر، اسیدهای چرب امگا ۳ و کوآنزیم Q۱۰ سه ماده مغذی هستند که به دلیل مزایای بالقوه خود در مدیریت بیماری پارکینسون توجهات را به خود جلب کرده‌اند. در ادامه خلاصه‌ای از نقش‌ها و فواید آن‌ها آمده است.

پروتئین آب پنیر

بیماری پارکینسون می‌تواند منجر به ضعف و کاهش توده عضلانی شود. پروتئین آب پنیر یک منبع پروتئین با کیفیت بالا است که می‌تواند به حفظ توده عضلانی و حمایت از عملکرد کلی بدن کمک کند.

علاوه‌بر این، این پروتئین، آمینو اسیدهای ضروری برای سنتز انتقال دهنده‌های عصبی را فراهم می‌کند که ممکن است برای سلامت و عملکرد مغز بسیار مفید باشد. پروتئین آب پنیر همچنین می‌تواند به بهبود مصرف مواد مغذی، به‌خصوص در افرادی که ممکن است به دلیل مشکلات بلع یا کاهش اشتها در مصرف کالری کافی دچار مشکل شوند، کمک شایانی کند.

اسیدهای چرب امگا ۳

اسیدهای چرب امگا ۳، به ویژه EPA و DHA، دارای اثرات ضد التهابی هستند که می‌توانند به کاهش التهاب عصبی مرتبط با بیماری پارکینسون کمکی اساسی کنند. این اسیدهای چرب همچنین برای حمایت از سلامت مغز، به‌طور بالقوه از نورون‌ها در برابر آسیب محافظت کرده و بقای نورون‌ها را تقویت می‌کنند.

علاوه‌بر این، امگا ۳ با بهبود عملکرد شناختی و تثبیت خلق‌وخو مرتبط است که می‌تواند برای افرادی که افسردگی یا زوال شناختی مرتبط با پارکینسون را تجربه می‌کنند، مفید واقع شود. این اسیدها همچنین از سلامت قلب حمایت می‌کنند که به‌ویژه برای مبتلایان پارکینسون مهم است؛ زیرا مشکلات قلبی عروقی می‌تواند در افراد مبتلا به پارکینسون شایع‌تر باشد.

کوآنزیم Q۱۰ یا کو کیوتن

کوکیوتن نقش مهمی در تولید انرژی در سلول‌ها، به‌ویژه در میتوکندری، ایفا می‌کند. این امر برای نورون‌ها که برای عملکرد صحیح به انرژی قابل توجهی نیاز دارند، حیاتی است. CoQ۱۰ همچنین دارای خواص آنتی اکسیدانی است که می‌تواند به محافظت از سلول‌ها در برابر استرس اکسیداتیو، عاملی در پیشرفت بیماری پارکینسون، کمک کند.

علاوه‌بر این، برخی مطالعات نشان می‌دهد که مکمل CoQ۱۰ ممکن است علائم حرکتی و کیفیت کلی زندگی را در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون در مراحل اولیه بهبود بخشد.

به‌طورکلی، در‌حالی‌که این مکمل‌ها و مواد مغذی برای حمایت از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون نویدبخش هستند، ضروری است که به‌طور آگاهانه به استفاده از آن‌ها بپردازیم. آن‌ها درمان نیستند، اما ممکن است مزایای حمایتی را در ارتباط با سایر درمان‌ها را ارائه دهند.

از منابع پروتئین آب پنیر می‌توان به پودر پروتئین آب پنیر به صورت مکمل در اشکال مختلفی نظیر کنسانتره، ایزوله و هیدرولیز، ماست یونانی و پنیر کاتیج اشاره کرد.

منابع اسیدهای چرب امگا ۳ نیز شامل ماهی‌های چرب همچون ماهی قزل آلا، ماهی خال مخالی، ساردین و شاه ماهی می‌شود و همچنین برای کسانی که منابع غیر حیوانی را ترجیح می‌دهند می‌توان به بذر کتان یا روغن بذر کتان آسیاب شده، دانه چیا، گردو، دانه شاهدانه و روغن جلبک اشاره کرد.

منابع کوآنزیم Q۱۰ نیز شامل ماهی‌های چرب نظیر سالمون و تن، قسمت جگر و قلب گوشت قرمز، غلات کامل مانند جو و جوانه گندم و آجیل و دانه‌ها همچون بادام زمینی و دانه‌های کنجد می‌شوند.

مکمل های حاوی بهترین ویتامین برای پارکینسون

علاوه‌بر منابع طبیعی ویتامین‌ها و مواد مغذی گفته شده، مصرف مکمل‌ها و مولتی ویتامین‌های مختلف نیز می‌تواند برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون به دلیل پتانسیل کمبودهای تغذیه‌ای ناشی از این بیماری ضروری باشد.

این مکمل‌ها از سلامت مغز حمایت می‌کنند، زیرا مواد مغذی نظیر اسیدهای چرب امگا ۳ و CoQ10 ممکن است به کند کردن پیشرفت بیماری و تقویت عملکرد شناختی کمک کنند. آنتی اکسیدان‌هایی همچون ویتامین C و E نیز با استرس اکسیداتیو که می‌تواند به نورون‌ها آسیب برساند، مبارزه می‌کنند.

در دارهوم، ما طیف وسیعی از مکمل‌ها را ارائه می‌دهیم که برای رفع این نیازهای خاص طراحی شده‌اند و تضمین می‌کنند که افراد می‌توانند سلامت و کیفیت زندگی را حفظ کنند. در ادامه به برخی از این طیف وسیع مکمل‌ها و مولتی ویتامین‌های موجود در داروهوم اشاره می‌کنیم.

● کپسول ویتامین ب کمپلکس یوروویتال ۶۰ عددی
● کپسول ب کمپلکس دانا ۶۰ عددی
● سافت ژل ب کمپلکس و ویتامین سی و ویتامین ای و زینک ویواتیون ۶۰ عددی
● کپسول ویتامین ای آپوویتال ۴۰ عددی
● کپسول ویتامین ای ۴۰۰ یوروویتال ۶۰ عددی
● قرص جوشان ویتامین ث یوروویتال ۱۰۰۰ میلی‌گرم ۲۰ عددی
● قرص اولترا ویتامین C ویتابیوتیکس ۶۰ عددی
● قرص ویتامین د۳ هلث اید ۱۰۰۰ میکروگرم ۶۰ عددی
● قرص اولترا ویتامین دی ۱۰۰۰ ویتابیوتیکس ۹۰ عددی
● پودر پروتئین وی یوروویتال
● وی پروتئین آپوویتال ۱۰۰۰ گرمی
● وی پروتئین ۱۰۰ درصد کاله پرو ۱۸۰۰ گرمی
● قرص آمینو وی ۱۰۰۰ ژن استار ۸۰۰ عددی
● کپسول نرم ژلاتینی امگا ۳ ویواتیون ۳۰ عددی
● شربت امگا ۳ مکس یورو ویتال حجم ۲۰۰ میلی لیتر
● سافت ژل امگا ۳ وانامکس نورم لایف ۱۰۰۰ میلی‌گرم ۶۰ عددی
● شربت سیموویت امگا ۳ سیمرغ دارو عطار حجم ۲۰۰ میلی لیتر
● سافت ژل کوکیوتن دانا ۱۰۰ میلی‌گرم ۵۰ عددی
● سافت ژل کوکیوتن پلاس نکستایل ۱۰۰ میلی‌گرم ۳۰ عددی
● کپسول ژلاتینی کوآنزیم کیوتن دانا ۳۰ میلی‌گرم ۳۰ عددی

به‌طورکلی، این مکمل‌ها و مولتی ویتامین‌ها می‌توانند بهزیستی کلی را افزایش داده، سطح انرژی و خلق‌وخو را بهبود بخشند و درعین‌حال از سیستم ایمنی بدن نیز حمایت کنند. آن‌ها همچنین ممکن است به کاهش عوارض جانبی داروها یا افزایش اثربخشی آن‌ها نیز کمک کنند.

در‌حالی‌که شناخت بهترین ویتامین برای پارکینسون و همچنین مواد مغذی ضروری می‌تواند به‌عنوان مکملی برای رویکردهای درمانی سنتی باشند، اما برای افراد مبتلا به پارکینسون ضروری است که قبل از ایجاد تغییرات قابل توجه در رژیم غذایی یا شروع مکمل‌های جدید با یک متخصص مشورت کنند.

کلام نهایی

در آخر دریافتیم، که ترکیب ویتامین‌ها و مواد مغذی خاص می‌تواند نقش حیاتی در مدیریت بیماری پارکینسون و افزایش رفاه کلی فرد داشته باشد. شناخت بهترین ویتامین برای پارکینسون و مصرف این مواد مغذی می‌تواند تاثیر مثبت چشمگیری بر مدیریت علائم و کاهش پیشرفت این بیماری داشته باشد.

در نهایت شایان ذکر است که یک رویکرد کل‌نگر که شامل یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و راهنمایی‌های پزشکی است می‌تواند به‌طور قابل توجهی به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری کمک کند.